Verslonden

De weekendkranten heb ik gisteren al verslonden dus vandaag geen leesvoer meer wat dat betreft. Een vierde weekendkrant zou er echt over zijn.

Genoten van veel interviews en columns. Zoals Bart E., Bernard D., zomernachtsessies, enz...

Ik kan er weer tegen.

Vandaag wat boeken uit de kelder naar boven gehaald. Die had ik daar opgeborgen, maar door de overvloedige neerslag van vannacht is hij weer onder gelopen. Kijkend in de dozen kwamen weer leuke boeken naar boven. Zoals één van Roos Ouweland en Dahl Roald. Herontdekt dus.

Momenteel lees ik Stephen King. De nieuwste.

Grany Di en kraamtijd

Vandaag in De Standaard fijn te lezen dat er nog mensen zijn die even stil staan bij het feit dat Lady Di echt dood is. Nu haar zoon vader is geworden komt dat toch allemaal nog eens extra naar boven.
Op pagina 2 van de krant een column daarover.

En dan over de kraamtijd. Iedereen heeft er maar de mond van vol dat Kate al naar huis ging binnen de 24 uur. Wat is daar abnormaal aan? Ik deed dat ook na de geboorte van ons kinderen. Zo snel mogelijk weer naar huis. Van de jongste ben ik 's ochtends bevallen en 's avonds was ik al in mijn vertrouwde omgeving. Ik ken nog vrouwen die dit doen dus zo abnormaal is dat toch allemaal niet.
Daar werden in de krant van vandaag ook hele artikels aan gewijt. Uiteraard alles nieuwsgierig en grondig gelezen.
Ik ben de tijd vooruit.

Zomernachtsessies

Gesprekken met durvers.

Zo een boek dat ik zag liggen in de etalage van de boekhandel en omdat ik een abonnement heb op De Standaard heb ik deze gesprekken wel al eens eerder gelezen.

Gesprekken met durvers

Pascale Platel
Roland Van Campenhout

Rika Ponnet
Herman Brusselmans

Michaël Borremans
Mia Doornaert

Erwin Mortier
Chris Lomme

Noël Slangen
Wim Delvoye

Daan Stuyven
Beatrice Delvaux

Eva Brems
Nigel Williams

Caroline Gennez
Bernard Dewulf

Michaël R. Roskam
Luc Tuysmans

Johan Heldenbergh
Kobe Desramaults

Mieke Van Hecke
Etienne Vermeersch

Youp van 't Hek
Peter Vandermeersch

Op de achterflap staat
'Hoe grandioos en meeslepend te leven, in twaalf intieme gesprekken.'

En ik moet zeggen. Van het lezen ervan heb ik genoten. Van de meeste toch. Opnieuw.
Sommige dingen zijn blijven hangen.
Sommigen van hen leven erg intens en boeiend. Leven op hun eigen manier. Dat bewonder ik wel. Mensen die hun eigen leven, hun eigen weg bewandelen.
Sommigen personen in het boek vind ik 'groots' zoals Roland, Wim, Daan, Nigel, Bernard, Kobe en Youp.
Van Youp heb ik meteen tweedehands een boekje gekocht na het lezen van het interview.
En door Kobe overweeg ik een city trip naar Dranouter.
Nigel heb ik ooit zien optreden en naar hem had ik bijna mijn nu zesjarige zoon genoemd.  Hij heet nu Niels.
Daans'muziek hoor ik zeer graag.
Bernard zijn stukjes en boeken lees ik altijd.
Wim heeft krasse uitspraken waar veel waarheid in schuilt.
Roland doet zijn zin en heeft een vrouw die haar zin doet.

Leuk boek om te lezen. Wie het eens wil uitlenen. Welkom!

Liefste

Ik zoek een woord
een heel nieuw woord
een woord dat niemand kent.
Ik zoek een woord
dat zeggen wil dat jij de liefste bent.

(Hans&Monique Hagen)

De koning en de koningin

Daar staan de kranten vol van. Het enige dat ik wel gelezen heb ik dat stukje over de hofleverancier Nathan.
Nathan : dat is de echte koning. De kleermakerskoning. Mooie creaties hoor. Hij steelt de show.

Voor de rest kan het me geen barst schelen.

Veertiendaagse gezinskrant

An Candaele kan goed schrijven en haar laatste stukje was weer goed. Jammer dat ze toch iets schreef over de oude koning.

Manu Keirse had het dan weer over de norm van het normale over het te snel een stempel drukken. Ik kan het alleen maar heel erg met hem eens zijn.

Verder ook een artikel over het grote mysterie van de verdwenen sokken. Met ook een pogingen tot oplossingen. Helaas werkt hier niets! Kousen of beter één parige sokken zijn hier nog steeds en probleem en zal het wellicht altijd blijven.

De wakkere papa sneed een thema aan waar ik ook nogal ervaring mee heb. Namelijk: De kleuterverjaardag.
Dat nu net volgende week ik ook een kleuter jarig heb.

En een prachtig interview met Nick Meynen over wandelen als levensbeschouwing. Ik heb zijn boek gekocht. Volgens mij staan er erg wijze dingen in.

Mijn Gezinsspaarkaart gebruik ik veel en heeft mij al regelmatig geld bespaard.

Gewoon

Moge je gewoon zijn

zei de dichter


Sinds ik deze zin gelezen heb blijft ie door mijn hoofd spoken.
Gewoon zijn.

Ik lees voor

Vroeger : bij de oudere kinderen was ik er veel fanatieker in. Ik las soms wel vijf verhalen op één dag en toen ging ik nog werken.
Maar naar er meer kinderen kwamen schoot het voorlezen er meer bij in. Ik durfde nogal eens oudere kids ermee op te zadelen.
Bij de oudste vijf kinderen zijn er ook slechts 2 die min of meer graag lezen en maar één die veel, heel veel leest. Dus veel heeft het niet uitgemaakt.
Liesje leest nu toch voor bij pop.
En ook bij Niels die volgend jaar leert lezen merk ik wel dat ie er zin in heeft om het te leren. Thijs zie ik het dan weer niet doen. Boekjes interesseren hem voorlopig nog steeds niet zo erg.
Aan het boekenaanbod zal het niet liggen. Een overvloed is het !

Bloemenzee

Ik noem je bloemen
ik noem je merel in de vroegte
ik noem je mooi

ik noem je narcissen in de nacht
waaroverheen de wind strijkt
naar mij toe

ik noem je bloemen in de nacht

(Jan Hanlo)

Vandaag had ik zo een zin in verse bloemen in mijn huis, maar morgenochtend vertrekken wij weer tot dinsdag en wat voor zin hebben die bloemen dan in huis. Dus dan maar een boeketje zo.

Voor het opnieuw weekend is

Ik heb vorig weekend aan zee erg op mijn gemak genoten van de weekendbijlagen van de kranten.
Ook de colum van Bernard Dewulf (in DE Standaard) was goed , net als die van Bart Eeckhoudt.
Maar ook las ik jammer genoeg dat Maarten Van Roozendaal overleden is. Slechts 51 jaar. Zo mooi als hij was heb ik op mijn andere blog 2 filmpjes van hem gezet (voor wie hem niet kent). Goed dat De Morgen er even aandacht aan schenkt dat hij overleden is. Wat een verlies weer.

Ook spinvis stond in de krant met de zomerserie: terug naar de vakantie uit je jeugd. Spinvis in De Efteling. Leuk om te lezen. Ik hoor Spinvis graag.

Nog in Zeno. Zeno gaat naar zee.  Ik heb die foto's echt bestudeerd. Verschillende keren. Gekeken hoe de mensen, de kleren, de stranden waren, de natuur erachter, ...

En dan nog een artikel over een vader die zijn dochter gaat ophalen van een festival. De shock. Herkenbaar. Dat je opeens beseft dat je niet meer piepjong bent, maar in mijn geval: je je een 'oud wijf' begint te voelen.

Zo.

Moge je gewoon zijn zei de dichter.

Morgen opnieuw: de weekendkranten!

Strips lezen

ZE lezen. Dat is het belangrijkste !

Het roze in een column

Bart Eeckhout schreef weer een ontroerende en heel herkenbare column.
Nu hij een dochter heeft ontsnapt hij niet aan roze ook al is zij nog piepklein.

Zelf hield ik bij mijn eerste drie dochters het roze ver op afstand. Geen roze voor mijn meiden. Bah.
Eén dochter vroeg uiteindelijk zelf om roze muren. Ik schat dat ze toen een jaar of 4-5 was.
En negen jaar na de derde dochter kreeg ik nog een vierde dochter en gek genoeg had ik toen een enorme drang naar roze.
Na de drie dochters had ik namelijk drie hevige jongens gekregen die geen spatje roze droegen en de helft van de kleerkast van ons Lies werd herschapen toen in roze. Ik kon er echt niet aan weerstaan.
Eindelijk nog een meisje en nu mocht roze wel.

Al pas ik voorlopig nog wel op met grootse roze toestanden zoals Mega Mindy pakken. En ze draagt ook vaak groen en blauw en geel. Maar nog steeds ook veel roze. Ondertussen is de kleine prinses bijna drie.

Ik schrik er trouwens niet voor terug om ook voor de kleuterjongens af en toe iets rozigs te kopen, maar naar school kan dat echt niet aan want het klopt: daar geldt de regel. ROZE is voor meisjes. Punt uit!

Alsof het voorbij is

van Julian Barnes.
In de bib was het steeds uitgeleend dus uiteindelijk kocht ik het.
Maar toen bleef het ook nog even op de kast liggen.

Maar een paar dagen geleden las ik het uit en het is echt een goed boek.

Een oudere man heeft een nogal gewoon leven achter de rug met kiezen voor veiligheid, saaiheid, ...Geen uitschieters. En dan komt er een brief van een notaris dat hij het dagboek erft van een 'oude' vriend die er ooit met zijn toenmalige vriendin van door ging. Hij krijgt het dagboek niet zomaar in handen en krijgt zo opnieuw contact met zijn ex-vriendin.;;;;
De man begint zich levensvragen te stellen. 'Wat als?', na een bijna voorbij leven.
Wat herinnerd hij zich nog van 'toen'. Is hij misschien dingen vergeten?

Maar 158 bladzijden, maar iedere bladzijde schitterend geschreven. Een aanrader! Tot hiertoe het beste boek dat ik van Barnes las. Blij dat ik deze auteur toch ben blijven lezen !





Daarmee eindig ik met een gedicht:

Reisopdracht

en als je weggaat...

regen er dreigt regen
storm blaast zand
over de wegen.
men moet z'n ogen beschermen.
Angstige vogels zwermen
boven het land.
de lucht is zwart.

...zeg langzaam:
Ik hou van regen.
Ik hou van storm.
Ik ben niet bang.

(Riekus Waskowsky)

KUNST

Ik las dit:

Wat we willen:
Momenten
Van helderheid
Of beter nog: van grote
Klaarheid

Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen

Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel

De kunst is zo te leven
Dat het je overkomt

Die klaarheid, af en toe

(Martin Bril-veel te jong gestorven)

Dochter leest

op vakantie in Tholen, Zeeland, Scherpenisse, ...

Altijd wordt er gelezen.

Online boeken kopen

is niet zo leuk als rondstruinen in een boekenwinkel.

Maar in de vakantie is online kopen wel handiger, sneller en meer ontspannen want in de vakantie kun je niet op je gemak rondkijken.

Ik bestel vaak bij Standaard Boekhandel omdat ik daar mijn Gezinsspaarkaart kan gebruiken.
In de vakantie is het ook gewoon afhalen en wegwezen.

Veel boekennieuws en Ditte

In de kranten vandaag veel nieuws over boeken.
Altijd staat er wel een boek tussen dat ik graag zou willen lezen. Ik heb mij er allang bij neergelegd dat ik in mijn leven nooit al de boeken ga kunnen lezen die ik zou willen lezen.
Mijn voornemen om minstens vijf boeken per maand te lezen lukt ook al niet erg. Zo zou het nog een beetje lukken.
Maar mijn leven is helaas iets te veel gevuld. En de kinderen en het huis zouden er teveel onder lijden. De was zou zeker niet gedaan worden en vers koken zou er ook veel minder zijn. Ik wou dat lezen prioriteit zou kunnen zijn, maar zo gaat dat niet.

Ik las ook dat Ditte Libelle verlaat. O. Velen zullen haar missen ! Ik merk vooral op dat die Ditte wel een erg mooie naam heeft. En natuurlijk las ik haar columns wel.

Waar zijn die boeken?

Vandaag ging ik met mijn verlanglijstje naar de boekenwinkel en groot was mijn verbazing dat geen enkele van de boeken op mijn lijstje in de boekhandel te vinden waren. Zo apart of uniek zijn die boeken nu ook weer niet. En het zijn ook geen 'oude' boeken, maar nogal redelijk recente.
Bovendien worden ze getipt door mensen die ze graag gelezen hebben.

Toch maar bestellen op cosmox dan?

Gelukkig schreef Veerle Beel niet over de koning

De kranten stonden vol van de koning vandaag, maar daar lees ik geen letter van. Het enige wat ik wèl gelezen heb is hoe de voorbije koningen aan hun eind gekomen zijn, hoe lang ze geregeerd hadden. Waarschijnlijk zijn het de cijfertjes die me interesseren. Zo probeer ik ook altijd te tellen hoeveel kinderen mensen gekregen hebben.

Vandaag wel enorm genoten van de column van Veerle Beel.
Over zo 'druk' zijn dat men zelfs vergeet iets belangrijks te vragen. In haar geval de examenresultaten.
En over afstanden. Wat is nu ver? Man en ik vinden in België niets ver. Dat we in augustus naar La Provence gaan. Ja. Dat is een beetje ver (der). 1000 km, maar dan nog. In een dag ben je er.
Maar naar Gent gaan we zelfs naar de tandarts (30 km verder)en we gaan weleens gewoon een dagje naar Zeeland (100km)en man die rijdt wekelijks het halve land door. Soms zelfs tot in Luxemburg.
Sommige mensen vinden een andere stad al ver.

Boeken en wetenschap vandaag

 

Vandaag is zo een dag om veel bezig te zijn met lezen en boeken. Regen, regen, regen. Het is altijd wel zo een dag voor mij, maar vandaag net een beetje meer.

 Getipt door een jonge lezer.
Dinsdag van Elvis Peeters over een oude man die zijn leven overpeinst. Een bruut geweest in Congo ooit, maar nu een zorgzame man voor zijn zieke vrouw.

Vandaag ga ik nog eens tot aan de boekhandel.

Ook genoten van het verslag van een reisje. Schrijvers op reis. Roderik Six bericht vanuit Noorwegen. Zalig verslagje. Flarden van Stavanger.

Acrobate in Las Vegas verongelukt

Toen wij in 2006 in Amerika waren en Las Vegas bezochten gingen wij ook naar een show van Cirque Du Soleil.
Het was de meest fantastisch show die wij ooit zagen met podiums die over elkaar gleden en veel water waar ze vanop hoge hoogten in doken.
Achter ons was een vrouw voortdurend aan 't roepen. OMG. OMG.
We vroegen ons weleens af of het veilig was, maar dat IS het wel.

Een artikel in de krant vertelde me vandaag dat er nu toch voor het eerst iemand was verongelukt. Zij viel van 15 meter.
Toen dacht ik weer aan de show die wij zagen.

 

Mooie herinneringen. Overal gebeurd wel eens wat. Zelfs thuis. Jammer voor de afgelaste shows, maar the show zal doorgaan en het is echt fantastisch.

Death Valley en picknicken

Deze foto van Death Valley is niet van mij, maar ooit in 2006 was ik er zelf met man. Het was daar toen in de 50 graden. Wij gingen ook in juli dus toen ik vandaag in De Standaard foto's zag en las hoe heet het er nu was kwamen de herinneringen boven. Hoe lucht ik toen gekleed was (bloot). Hoe ik mijn waterflesje overal meezeulde al ging ik maar 10 minuten uit de auto zijn. Hoe het bijna niet uit te houden was in die hitte. Niet in Death Valley en ook niet in Las Vegas. Puffen was het.

Ook stond er iets in over picknicken van Dorien Knockaert. Hoe graag doe ik dat wel niet, maar veel en veel te weinig.
Ze schreef over de oorsprong van picknicken enzo. Leuk artikel. Zo eens in De Standaard.
Waarschijnlijk vind ik zelf picknicken zo leuk omdat de kinderen niet hoeven te blijven zitten en smossen niet uitmaakt dan. We zijn ooit zelfs eens gaan picknicken in de regen :-).
Geef mij dus maar een picknick in België in plaats van Death Valley. Al was dat echt wel een onvergetelijke vakantie voor Tim en mij.