dinsdag 24 december 2013

Kathedraal

uitgelezen van Raymond Carver.

Het zijn allemaal verhalen , los te lezen van elkaar.
Hoewel het vlot leest vind ik het toch maar een gewoon boek.

De korte inhoud zei 'verpletterend', maar dat is toch overdreven.
Hij schrijft over gewone dingen en gewone mensen, maar het boek is ook gewoon.

donderdag 19 december 2013

Kid en kinderen

Uit de krant:

Kid is bekroond tot beste Belgische film. Kid is de film van Fien Troch.
Het is de enige film die de afgelopen maanden zag (ook al had ik me voorgenomen wat meer filmen te kijken). En ik vond hem ook prachtig.

Een meisje van veertien uit Temse is overleden na een verkeersongeval. Stilte.
Deze week vertelde mijn oudste dochter nog dat ze met haar fiets die dag een paar keer bijna omver gereden was. Het verkeer wordt nog driester/triester. Het mag geen reden zijn om onze kinderen niet meer te laten fietsen, maar telkens toch met een bang hart.
Mijn gedachten zijn bij de familie.

zaterdag 14 december 2013

In de krant ... kleuterpraat en schokkend

In de weekendkrant zitten er vandaag 'boekjes' in. Op de cover van één van die boekjes staat de oproerpolitie.
Onze Thijs zijn oog valt er op. 'Kijk mama. Marsmannekes!'

Verder vind ik het schokkend dat een 'doodbrave' man. Ja, echt een halve heilige!(die er wel regelmatig bordeelbezoek op na houdt, maar ach: dat is toch niet erg?)  die zijn vrouw die graag wil scheiden en uit een ongelukkig huwelijk met een onbevredigend seksleven wil stappen en die op het punt staan te scheiden gruwelijk vermoord. Ja. Niet efkens een paar 'motten' verkopen, maar echt vuistslagen, met zijn voeten op haar borst gaan staan, slaan met een bijl, enz... en die vrouw die dan probeert te vluchten uit hun huis tot op de oprit zelfs opnieuw naar binnen sleurt en daar zijn werkje afmaakt met een broeksriem en haar nog eens wurgt. Die man wordt slechts veroordeelt tot elf (!) jaar cel. Binnen twee jaar kan hij vrij zijn.

Maar wat nog schokkender is dat zelfs de ouders en de zus van die vrouw dat helemaal oké vinden. Uiteraard heb ik die hardwerkende brave heilige man niet gekend en weet ik geen knoppen van hoe het precies zat en lees ik alleen de 'feiten'. En zelfs de moeder van het slachtoffer noemt het vermoorden van haar dochter 'een ongeluk'. In welke wereld leven wij ?

En wie wordt nog het meeste met de vinger gewezen. De minnaar toch wel zeker !! 't Is opeens allemaal zijn schuld.

Jongens toch!!!!
Die arme vrouw is dood, haar kinderen zijn wees, hebben geen moeder meer.
Hier horen we nog van!!

woensdag 11 december 2013

Dagboek van een Chinees meisje

door Ma Yan.
Meegenomen uit de bib.

Het is een dagboek van een Chinees meisje van dertien dat woont op het platteland. (In een China dat onbekend is bij de buitenwereld)
De mensen in haar familie en dorp zijn ontzettend arm en vele meisjes gaan daar niet naar school.
Ook is het onderwijs er ondermaats.
Bijna kan zij ook niet meer naar school. De ouders werken zich kapot om hun kinderen eten te kunnen geven, maar ze hebben toch vaak honger en eten amper iets. Ook de school kost geld omdat ze alles zelf moeten bekostigen.

Het dagboek gaat vooral over school en het zware werk dat haar ouders moeten doen.
Haar schrijfsels gaan wel vaak over hetzelfde.

Toch is het boek me bij gebleven. Met zelf acht kinderen op school en de mogelijkheden die onze kinderen hebben in dit land. Onze kinderen hebben zoveel mogelijkheden.

Ik denk nu vaak aan dit meisje dat ondertussen wel al volwassen zal zijn. Het dagboek is uit 2000.

Zelf heb ik vier kindjes die in het buitenland naar school gaan. Twee bij Cunina, 1 bij Foster Parents en 1 bij nog een andere organisatie. Had ik geweten dat Chinese kinderen het zo moeilijk hadden had ik een Chinees meisje geadopteerd.

Strips lezen en boeken die blijven hangen


Gisteren alweer begonnen in een nieuw boek nadat het vorige boek de hele dag door mijn hoofd bleef spoken. Dagboek van een Chinees meisje. Sommige boeken doen dat. Dat ze blijven hangen.
 
Op de verwarming is het lekker warm om te lezen. Thijs kan nog wel niet lezen. Prentjes kijken is ook leuk. Ik sleep trouwens ook veel strips aan want de meesten hier thuis lezen dat het liefste. En lezen is lezen. Zelf lees ik ook weleens graag een strip. Thorgal is mijn favoriet. Ik herlees die ook, maar strips komen niet op mijn boekenlijst. Ik ben wel al vaak van plan geweest om de strips te inventarissen om te zien wat we hebben. Vandaag kocht ik de eerste van een nieuwe reeks, maar deze is niet geschikt voor kinderen.
 
Niels kan ondertussen ook al goed lezen na drie maanden eerste leerjaar. Gisteren deed hij spontaan een poging om een boekje te lezen en uiteraard probeert hij alles te lezen (op etenswaren, op straat, ...)
 
Vandaag in de boekhandel ging ik een paar strips kopen, maar kwam toch weer extra met drie boeken thuis. Boeken is echt een verslaving, maar ik lees wel veel. Meer dan de gemiddelde lezer (denk ik). Ik verkoop ook veel boeken opnieuw want het is geen droom om een hele bib te hebben en daar heb ik ook binnenkort geen plaats meer voor omdat we kleiner gaan wonen.
 
's Avonds heb ik echt een ongelooflijke drang om te beginnen lezen. De kinderen moeten dan naar bed (de jongsten). Het liefste lees ik in de winter voor de haard, maar hij gaat niet iedere avond aan omdat dat een werkje van de man is. Hout aanslepen, bouwen, aansteken.
Zo!
 

zaterdag 7 december 2013

Van hieraf mag je gaan

van Peter Adriaenssens uitgelezen.

Over het opvoeden van tieners. In ons gezin zijn nu de eerste pubers, tieners.
Het boek gaf mij wel een paar inzichten en ietske meer begrip voor sommige dingen.
Over andere dingen maakte ik me dan weer zorgen en ook maakte het boek mij nog bozer op bepaalde personen. Ik voelde mij gesteund door het boek dat die personen het echt niet goed aanpakken (wat ik al een tijd verkondig). Helaas ben ik hier zelf machteloos tegenover.

Een goed boek voor ouders met tieners.

dinsdag 3 december 2013

Twee miniboekjes uitgelezen

Toevallig twee boekjes uit de bibliotheek.

Confidenties van een seriemoordenaar van Frank van Laeke (de eerste bij L uit de bib).
-Leest vlot. Je blijft lezen, maar voor de rest niet echt iets voor mij. (96 blz, op één dag uit dus)

Kafka leeft van Marjan Berk was iets dikker. 125 blz.
-Dit zijn verhalen. En ik vind het een mooi boekje. Fijn voor tussendoor. Deze vrouw kan schrijven !! Van haar wil ik nog wel wat lezen in de toekomst.

Uitgelezen in november

-Lof van het rommelige leven van Katie Roiphe (ik verkoop dit boek ook)
-Brigadier oversteekmoeder van Karin Breurs
-Twee misdaden van Jorge Ibargüengoitia
-Nachtfilm van Marisha Pessl
-God stierf bij de Nijl van Nawal El Saadawi
-Weduwenspek van Monika van Paemel (dit boek verkoop ik ook)
-Verloren zielen van Lisa Jackson
-Moedermoord van Chris De Stoop (ook dit boek verkoop ik)
-Koude bloemen in maart van  Ismail Kadare
-Vreemdeling van Riikka Pulkkinen (ook te koop).

Vier van deze boeken kwamen uit de Bib.
De anderen zijn in mijn bezit waarvan één uitgeleend (Nachtfilm)en één gereserveerd door een vriendin.
De andere vier zijn te koop.

Beste boek vond ik Nachtfilm.

zondag 1 december 2013

Vreemdeling

Uitgelezen. Van Riikka Pulkkinen. Een Finse auteur.

Mooi boek met een verrassend positief einde.

Het boek leest triest, zwaar. Af en toe was er bij mij ergernis over de domheid.
In dit boek gaat het hoofdpersonage ook terug in haar verleden.
Ze wou het perfect doen, ze wou het licht zien. Ze verloor haar moeder tijdens haar puberjaren.
Probeert in haar volwassen leven haar moeder te leren kennen, maar begrijpt het plaatje niet.
Vlucht weg na een dramatische gebeurtenis en laat zich leiden door haar zintuigen. Ze moet uiteindelijk terug.

Ze ontdekt dat er overal sores is.

Vaak wanneer ik boeken lees trek ik er eigen lessen of waardheden of dingen uit.
Zoals: dat je altijd opnieuw kan beginnen als je dat zou willen (maar het is wel zo dat veel mensen bang zijn en het wel willen, maar nooit doen of uiteindelijk terug gaan).
En dat je ver kunt gaan in iets, maar dat er altijd een einde aan komt. Hoe dan ook !

Uit de weekendbijlagen.

Veel interviews lees ik.
Over Mariël Hemingway, Wim Vandekeybus en zoveel anderen.

Mooie foto's op de website van Wim die je kan kopen om zijn project te steunen.

Ook las ik iets over kinderen en bezit. Men vroeg: 'Wat is je dierbaarste bezit?' Hoe vaak antwoorden mensen dan: 'Mijn kinderen!'.
Maar kinderen zijn geen bezit.
Ze mogen dan wel komen uit jou, jij mag ze proberen goed op te voeden, troosten, liefhebben, enz..., maar je bezit ze nooit. Een auto kan je bezitten, een huis, ... maar geen kinderen. Toch vinden mensen vaak hun kinderen dus ook hun bezit !

Deze week staat er in Libelle ook een artikel met Tomas Siffer. Lezen !