Een sticker over onjuistheden

Een sticker moet er dus geplakt worden op het boek dat ik gisteren kocht. Dat het boek onjuistheden bevat!
Het boek van Stan Lauryssens.
Ik vind dit zo onozel.
Bevat niet ieder boek onjuistheden? Zijn autobiografieën dan altijd zo juist? Bevatten zij wel altijd de waarheid? Dit is niet eens een biografie en toch moet er een sticker op.

Dankzij Mathias heeft de uitgeverij al haar gedroomde reclame. Lauryssens mag Schoenaerts bedanken eigenlijk. Mensen gaan het nog meer kopen en er dan gewoon het hunne van denken.

Ik wou het boek al enkele weken geleden kopen, maar gisteren ben ik het snel gaan kopen want men weet maar nooit dat de rechter zou beslissen het uit de handel te laten nemen ofzo.

Weet Lauryssens niet dat je over de doden niets dan goed mag vertellen want dat zij zichzelf niet kunnen verdedigen. Niet dat ik het daar mee eens ben. Ik heb me daar zelf ook al aan gezondigd en in ruil een hoop sores op mijn dak gekregen.

Ik laat later nog wel weten wat ik van het boek vond.

De tien laatste keren dat ik ...

Net als dit meiske ben ik aan het lezen in het boek over bloggen dat dat andere meiske schreef.

En zo kwamen we bij de laatste keren.
Vertel eens over de laatste keer dat ...

Zelf kon ik niet zo meteen iets interessants bedenken over een laatste keer. Dus hier volgen meteen tien laatste keren.

1)De laatste keer dat ik in 't openbaar gedanst heb.

    -Wel. Dat is bij mij al geleden van april 2011 op een trouwfeest en daarna nooit meer. Ja. Erg hé.  Ik bedoel dan wel dansen op grote mensen muziek en geen kindermuziek :-). En ook niet dansen in de keuken, maar gewoon onder de mensen. Dat is dus al meer dan drie jaar geleden!

2)De laatste keer dat ik een kind op de wereld gezet heb.

-Meer dan vijf maanden geleden kwam Fee op de wereld en ik heb zo een vermoeden dat dat ook meteen de allerlaatste keer was in mijn leven.

3)De laatste keer dat ik een nacht doorgeslapen heb.

-Dat kan ik me zelfs niet meer herinneren. Het is zeker van voor de geboorte van Fee dus minstens vijf maanden geleden, maar misschien nog wel langer want ik werd toen 's nachts ook al regelmatig wakker door de dikke buik of een volle blaas. Het wordt dus eigenlijk eens tijd dat ik nog eens een nachtje kan doorslapen.

4)De laatste keer dat ik de zee zag.

-Ik hou van de zee en ook van de stad Oostende, maar het is geleden van eind augustus dat ik er was. Dus dat is een dikke twee maanden geleden terwijl ik wel elke week zou willen gaan naar de zee, maar dat gaat niet natuurlijk.

5)De laatste keer dat ik gezwommen heb.

-Dat was in Frankrijk in juli. Dus een maand of drie geleden. In een blauw groot zwembad bij het zomerhuis.

6) De laatste keer dat ik getrouwd ben.

-Dat was in 2006. En hopelijk was dat ook meteen de laatste keer. Het was al de tweede keer namelijk.

7)De laatste keer dat ik mijn ouders sprak.

-Mama was op 25 oktober jarig dus dat was een drie dagen geleden. We aten taart en babbelden.

8)De laatste keer dat je leven een grote verandering meemaakte.

-Dat was een zestal maanden geleden toen ik na bijna 40 jaar mijn geboorteplaats verliet om in een andere stad in een andere provincie te gaan wonen.

9)De laatste keer dat ik mee vloog met een vliegtuig.

-Dat was in 2006 van Brussel naar New York. Van NY naar Los Angeles, van Las Vegas naar San Fransisco, van SF naar NY en dan weer naar Brussel. En dus meer dan acht jaar geleden.
Daarna ben ik nooit meer in een vliegtuig gestapt. Het zal misschien wel niet de laatste keer geweest zijn toen, maar het is er niet meer van gekomen...

10)De laatste keer dat ik iemand kuste.

-Een tiental minuten geleden kuste ik nog de jongste. Ik kus haar honderden keren op een dag.

Vertel eens over jouw laatste keren!

De gele ogen van de krokodillen

van Katherine Pancol.

Het duurde lang eer ik dit boek uit had. Nochtans leest het vlot en is het een goed boek.

Het gaat over een kneusje (Josephine) dat verlaten wordt door haar man en in de schaduw staat van haar succesvolle zus(Iris).
Ze laat zich doen door iedereen en men misbruikt haar. Ze kan niet goed overweg met haar tienerdochter en haar eigen moeder. Die lopen over haar heen.
Ze houdt van saaie dingen, maar heeft verborgen talent.

Nadat ze verlaten is door haar man komt dat talent onverwachts naar boven en wordt ze steeds meer zichzelf. Ze werkt hard om het hoofd boven water te houden.
Ze rekent af met haar moeder, maar blijft voor haar zus door het vuur gaan.
Ze krijgt steeds meer respect en door het boek heen blijkt ze een erg warme vrouw te zijn.

Alles speelt zich af in Parijs.

De andere personages komen ook regelmatig aan bod. De man die zijn vrouw verlaat en zijn ongeluk in loopt, de moeder, de stiefvader met zijn minnares, de minnares, de zus, de dochter, ... Af en toe ziet men ook hun kant van het verhaal.

Uitgelezen in september

Slechts twee boeken deze maand. En allebei in dwarsliggerformaat.

De verbouwing van Saskia Noort
Korte geschiedenis van het bedrog (Verhalen) van Herman Koch

Ik vond beide boeken goed met een voorkeur voor Herman Koch. Ik kan zijn humor wel smaken.