Het derde boek dat ik uitlas in de herfstvakantie was Mevrouw Verona daalt de heuvel af van Dimitri Verhulst.
Dit is het vierde boek van Verhulst dat ik las.
De andere waren: De helaasheid der dingen dat goed was (2006)
De laatste liefde van mijn moeder dat ik ook goed vond (2010)
De laatkomer (2013) waar ik me dus niets meer van herinnerde. Het boek staat wel in mijn lijst met gelezen boeken die ik bij hou in een map en daar komen NOOIT ongelezen boeken in, maar over dit boek heb ik zelfs niet op deze blog geschreven. En ik wist er dus echt niets meer over.
Waar ik alleen maar uit kan opmaken dat het niets bijzonders geweest moet zijn.
Hier kun je een korte samenvatting lezen over dit boek en bij nader inzien herinner ik het me wel degelijk. Ik heb het gelezen, maar vond het inderdaad niet zo best.
Maar dan: Mevrouw Verona daalt de heuvel af stond allang in mijn boekenkast om te lezen, maar ook hier. Ik vond het zo saai. Echt saai.
Waarschijnlijk begreep ik het gewoon niet.
zaterdag 28 november 2015
Val
van Roderik Six is een duister boekje.
Er komt een nieuwe dokter in een klein dorpje wonen. Het dorpje heeft rare bewoners. Gewone mensen, maar met eigenaardige trekjes.
Er gebeuren dingen die het daglicht niet mogen zien.
De dokter gaat bij de mensen langs en doet zelf ook weleens wat 'engs'.
Een spannend boekje is dit over HET kwaad in mensen.
Ook wel een aanrader om te lezen als tussendoortje.
Het leest vlot en snel en blijft altijd spannend.
Er komt een nieuwe dokter in een klein dorpje wonen. Het dorpje heeft rare bewoners. Gewone mensen, maar met eigenaardige trekjes.
Er gebeuren dingen die het daglicht niet mogen zien.
De dokter gaat bij de mensen langs en doet zelf ook weleens wat 'engs'.
Een spannend boekje is dit over HET kwaad in mensen.
Ook wel een aanrader om te lezen als tussendoortje.
Het leest vlot en snel en blijft altijd spannend.
Maan en zon
van Stefan Brijs las ik uit in de herfstvakantie.
De titel is al heel mooi, maar ook het boek zelf is zeker de moeite waard om te lezen.
Het speelt zich af op Curaçao. Het verhaal wordt verteld door broeder Daniël en gaat over Roy en Max en het eiland . Eerst krijgt broeder Daniël de zoon van een taxi chauffeur in de klas die zijn zoon op school afzet in de coolste auto van het eiland. Een jongen die slim is en onderwijzer wil worden en alle kansen krijgt (met veel hulp van de broeder) . Om meer te worden dan zijn vader ooit was, maar de vader wil gewoon dat hij ook taxi chauffeur wordt. Hij is conservatief in zowat alles.
Het leven is onvoorspelbaar. Je hebt het niet echt in de hand en wordt bepaald door zowel familiale omstandigheden als karakter als je vrienden als de omgeving waarin je leeft.
Uiteindelijk wordt de zoon ook gewoon taxichauffeur en doet hij alles om zijn eigen zoon een andere toekomst te bieden.
Helaas wordt die meegesleurd door de nieuwe tijd. En de ouders begrijpen er niets van.
Herkenbaar boek over goed en kwaad, teleurstellingen , generatiekloven en dingen niet in de hand hebben.
Ik vond het een ontroerend aangrijpend boek en ik ben blij dat ik het gelezen heb.
Sommige boeken kunnen erg indruk maken op iemand en dit boek is er zo één.
Je beseft hoe je eigenlijk niets echt in de hand hebt.
Het heeft het ook makkelijker voor mezelf gemaakt om sommige dingen gewoon te aanvaarden.
De titel is al heel mooi, maar ook het boek zelf is zeker de moeite waard om te lezen.
Het speelt zich af op Curaçao. Het verhaal wordt verteld door broeder Daniël en gaat over Roy en Max en het eiland . Eerst krijgt broeder Daniël de zoon van een taxi chauffeur in de klas die zijn zoon op school afzet in de coolste auto van het eiland. Een jongen die slim is en onderwijzer wil worden en alle kansen krijgt (met veel hulp van de broeder) . Om meer te worden dan zijn vader ooit was, maar de vader wil gewoon dat hij ook taxi chauffeur wordt. Hij is conservatief in zowat alles.
Het leven is onvoorspelbaar. Je hebt het niet echt in de hand en wordt bepaald door zowel familiale omstandigheden als karakter als je vrienden als de omgeving waarin je leeft.
Uiteindelijk wordt de zoon ook gewoon taxichauffeur en doet hij alles om zijn eigen zoon een andere toekomst te bieden.
Helaas wordt die meegesleurd door de nieuwe tijd. En de ouders begrijpen er niets van.
Herkenbaar boek over goed en kwaad, teleurstellingen , generatiekloven en dingen niet in de hand hebben.
Ik vond het een ontroerend aangrijpend boek en ik ben blij dat ik het gelezen heb.
Sommige boeken kunnen erg indruk maken op iemand en dit boek is er zo één.
Je beseft hoe je eigenlijk niets echt in de hand hebt.
Het heeft het ook makkelijker voor mezelf gemaakt om sommige dingen gewoon te aanvaarden.
dinsdag 10 november 2015
Uitgelezen in oktober
Slechts twee boeken uitgelezen in oktober.
Schrijver van Karl Ove Knausgard.
En Hotel zonder sterren van Lara Taveirne.
Karl Ove Knausgard is een unicum. Deze reeks moet je gelezen hebben.
Dit boek Schrijver gaat vooral over hoe het hem maar niet lukt om het liefste te worden wat hij wil. Zijn droom is voortdurend een beroemd schrijver worden, maar het lukt hem helemaal niet.
Vele van zijn dagen brengt hij door in ledigheid. Veel drinken, uitgaan, mooie liefdes, schuldgevoelens enzovoorts. Geen enkele pagina verveelt.
Ik ga nu Vrouw lezen en nadien lees ik de hele reeks nogmaals opnieuw.
Net als met een Dvd reeks zie of lees je dan meer. Hoe raar ook.
Mijn droom is om Mijn strijd uiteindelijk minstens drie maal te lezen.
Ook I.M. van Connie Palmen hoort daarbij. Dit boek heb ik al twee maal gelezen.
En wil ik weldra nogmaals lezen.
Ook Palmen is een unicum.
En Lara Taveirne is een nieuwe ontdekking. Ik las haar boek en nu ga ik haar debuut weldra lezen. Als dat ook 'Wauw' is heeft ze aan mij een fan.
Ook Feline Minne kan ik 'smaken'. Momenteel lees ik haar tweede boek en tot hiertoe oké ook al werd ze afgekraakt in mijn favoriete krant. Ik zie er iets in. Ze is nog jong en ze doet me een beetje Brusselmaniaans aan. We zullen zien... Ik verwacht iets van haar. Net als van Lara Taveirne.
Meer dan van De Coster bijvoorbeeld. Deze jonge vrouwen boeien mij ontzettend veel meer. Ik zit meer in hun tijdsgeest denk ik ook al ben ik ouder.
Schrijver van Karl Ove Knausgard.
En Hotel zonder sterren van Lara Taveirne.
Karl Ove Knausgard is een unicum. Deze reeks moet je gelezen hebben.
Dit boek Schrijver gaat vooral over hoe het hem maar niet lukt om het liefste te worden wat hij wil. Zijn droom is voortdurend een beroemd schrijver worden, maar het lukt hem helemaal niet.
Vele van zijn dagen brengt hij door in ledigheid. Veel drinken, uitgaan, mooie liefdes, schuldgevoelens enzovoorts. Geen enkele pagina verveelt.
Ik ga nu Vrouw lezen en nadien lees ik de hele reeks nogmaals opnieuw.
Net als met een Dvd reeks zie of lees je dan meer. Hoe raar ook.
Mijn droom is om Mijn strijd uiteindelijk minstens drie maal te lezen.
Ook I.M. van Connie Palmen hoort daarbij. Dit boek heb ik al twee maal gelezen.
En wil ik weldra nogmaals lezen.
Ook Palmen is een unicum.
En Lara Taveirne is een nieuwe ontdekking. Ik las haar boek en nu ga ik haar debuut weldra lezen. Als dat ook 'Wauw' is heeft ze aan mij een fan.
Ook Feline Minne kan ik 'smaken'. Momenteel lees ik haar tweede boek en tot hiertoe oké ook al werd ze afgekraakt in mijn favoriete krant. Ik zie er iets in. Ze is nog jong en ze doet me een beetje Brusselmaniaans aan. We zullen zien... Ik verwacht iets van haar. Net als van Lara Taveirne.
Meer dan van De Coster bijvoorbeeld. Deze jonge vrouwen boeien mij ontzettend veel meer. Ik zit meer in hun tijdsgeest denk ik ook al ben ik ouder.
Abonneren op:
Posts (Atom)