van Muriel Barbery las ik al begin juni uit.
Ik wou dit boek even laten bezinken.
Het is een bestseller in Frankrijk, maar zelf hou ik eigenlijk niet zo van dit soort boeken.
Spannend is het nooit, maar ik kan me wel inleven in de personages.
Het is eigenlijk een beetje een filosofische roman.
In het begin vond ik het nogal saai en moest ik wat doorbijten, daarna wordt het interessanter en het einde is verrassend, maar precies zoals het kan gaan in het leven.
Het gaat over een meisje van 12 met een hoog IQ die besloten heeft zelfmoord te plegen.
En over de conciérge van het gebouw waar ze woont die zich anders voordoet dan ze is om geen argwaan te trekken.
Die twee vinden uiteindelijk de weg naar elkaar en ook nog naar een nieuwe bewoner.
Ik zou het boek niet aanraden alleszins.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten