Tegenwoordig gaat het lezen snel.
Dit boek gaat over een vrouw die aan het waken is bij het sterfbed van haar man met wie ze een nogal ongelukkig huwelijk heeft. De laatste jaren waren ze ook nog wel gehuwd , maar niet meer samen.
De man was zwaar alcoholist en heel conservatief. Zij was/is creatief en veel jonger.
Hij liet zich gaan terwijl zij zich bleef opdirken.
Ze begrijpt niet dat ze ooit in dat huwelijk terecht is kunnen komen (een vraag die wel meer mensen zich afvragen na een paar jaren denk ik zo) en hoe ze alles maar is blijven aanvaarden en pikken tot het niet meer kon. Haar vriendin zag alles veel klaarder, maar die is nu wel nooit getrouwd geweest en een echte harde feministe. Door een tragedie zijn hun wegen dan gescheiden. Door het verlies van een kind.
Nu kijkt ze terug op dat leven en is wat bitter, cynisch, ...
Ze walgt van de man zoals ze dat al deed tijdens hun leven samen.
Het liefst wil ze die stervende man nog een laatste klap verkopen , maar dat doet hij zelf vindt ze door zich al voor dood voor te doen en te zwijgen en haar in DIE situatie te brengen. Er sijpelt wat zelfmedelijden door en kritische kijk: 'Zie mij hier nu zitten! Precies echt.'
Ik las het boek snel uit en walgde mee met de vrouw. Vond het ook best zielig.
Een triest boek ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten