van Michel Faber las ik gisteren uit.
Het was het eerste boek bij de F en het tweede boek op rij dat gaat over Jezus/Christus en hoe hij zou overleden zijn. Puur toeval waarschijnlijk dat ook dat boek van Daniel Easterman ging over het feit wat er gebeurde nadat Jezus gekruisigd werd.
Bij Easterman ging het er nog over dat hij levend opgesloten werd in een tombe onder dwang want dat moest van God als ik het allemaal goed begrepen heb.
In het boek van Faber was het dan weer over hoe pijnlijk het sterven van Jezus was en dat er een relaas was van een kroongetuige Malchus. Dat oogverslag zette 2000 jaar 'geloof' op de helling en haalde de woede van vele gelovigen naar boven.
Maar beide gaan dus ook over de laatste uren van Jezus en wat er na gebeurde...
Uiteraard zijn beide boeken fictie, maar wat een toeval dat zowel bij het eerste boek in de boek bij E en het eerste bij F het hierom gaat.
Het boek van Faber had ik heel snel uit ook. 2 dagen.
De korte inhoud is dat Theo Griepenkerl in Irak is voor onderzoek en bij toeval eeuwenoude papyrusrollen ontdekt in het Aramees. Hij is die oude taal machtig en schrijft een boek over wat hij ontdekte. Het boek is een bestseller , maar de gelovige mensen geraken overhit. Hij krijgt doodsbedreigingen en belandt uiteindelijk in levensgevaarlijke situaties. Hij wordt zelfs ontvoerd.
Zelf is hij niet gelovig en hij begrijpt heel die heisa niet rond zijn boek.
Ik leefde mee met de hoofdpersonage.
Het vuurevangelie is een scherpe aanklacht tegen religieus fundamentalisme en geeft de weergaloze stijl van Michel Faber een provocerende, maar vaak ook zeer geestelijke visie op onze samenleving. (Zo staat in het boek)
Het is een goed boek. Zeker goed om eens te lezen en eens even na te denken over de domheid der mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten