Wat een genot is het voor mij om op de voorpagina van Zeno Griet Op de Beeck en vooral Saksia De Coster te zien staan. Twee prachtige vrouwen, schrijfsters. Smullen doe ik van hun woorden.
Mooie foto's.
Tital. 'Carpe that fucking diem.' Pluk de dag was jaren mijn lijfspreuk! Onder U weten sommigen dat wellicht nog. Niet dat ik daar dezer dagen nog mee naar buiten kom, maar soit.
(En had ik mijn leven niet voor een deel vermoost had ik nu misschien naast Saskia gezeten want hey: schrijven deed ik bij de vleet in mijn jeugd: ik koos andere wegen)/
Op de Beeck: 'Het leven is te kort en tegelijk ontzettend lang om de hele tijd in een leugen te leven.'
De Coster: ' Het kan perfect werken als je exact doet wat je ouders altijd hebben gedaan. Maar doe het dan tenminste bewust en met overtuiging, niet vanuit een gedachteloze verkwisting van je eigen leven. '
'Kinderen maken is toch de ultieme daad van geloof in een toekomstige wereld.'
'Ik behoor tot geen enkele club. Van zodra ze een lidkaart op je hoofd kunnen plakken, wordt je stem niet meer gehoord. Niemands knecht, niemands spreekbuis.'
'Het leven moet geloofd worden.'
Genieten!
Ook Celia Ledoux stond in De morgen in Zeno met reactie op de reacties op haar column deze week. Ooit heel erg genoten van haar columns.
Ik ben het niet met haar eens over wat ze zegt over armoede. Ik heb zelf geldgebrek gehad en ik ben er uit gekomen met veel knokken. Iederaan kan dat wél als je maar WIL.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten