zaterdag 27 augustus 2016

Het smelt en De ijsmakers

Ik las deze boeken tegelijk en ze waren bijna tegelijk ook uitgelezen.

Het smelt van Lize Spit is natuurlijk voor niemand nog onbekend. En na het uitlezen ervan bleef ik toch met een kater zitten. Teveel herinneringen van vroeger kwamen boven en daar zat ik niet echt op te wachten.

Het verhaal gaat over Eva en haar zomers in haar geboortedorp in de Kempen. Ze zitten  maar met drie in de klas (zij inclusief)en de andere twee jongens zijn dus haar vrienden. Ze doen alles samen. Maar dan worden ze ouder en pubers en verandert er van alles.

Het boek is zoals velen hun kinder- en jeugdjaren beleefden in de jaren 80 en 90. Namelijk buiten, zonder gsm, tussen de weilanden/parken/bossen, fratsen uithalen zoals belleketrek en zwemmen in vijvers of badjes, enz...
En iedereen die uit een dorp komt (bij mij was het een wijk eigenlijk)weet hoe daar geroddeld wordt in 't Winkeltje en bij de beenhouwer. Zelf ben ik daar ook niet van gespaard gebleven en men heeft mij ooit in de vijver gegooid met kleren en al en daar kon ik toen hard mee lachen (mijn ouders minder vermoed ik want ik stonk naar de vis toen).
Het boek is dus herkenbaar.

Maar gaandeweg sluipt duisternis in het boek. Er gebeurt iets heel ergs en dat heeft zijn weerslag op de vriendschap.

Het boek leest vlot, maar de nacht nadat het uit was droomde ik van mijn eigen jeugd en ik was zo blij dat die voorbij was en zelf keer ik zelden nog weer naar mijn wijk (waar ik 32 jaar woonde)en de mensen die er nog wonen wil ik nooit of te nooit terug zien. Af gebeurt dat weleens want mijn ouders wonen nog steeds aan 'de rand'.

Dan heb ik dus veel meer genoten van De ijsmakers van Ernest van der Kwast. Een ideaal boek voor de zomer.
Over een paar generaties ijsmakers uit Italië die in de zomer naar Nederland kwamen om ijs te maken en te verkopen en gedurende acht maanden hard te werken en dan in de winter naar Italië terug te gaan om te genieten van de verdiende rust.

Mooi geschreven. Je zit zo in het verhaal. Het leest vlot.

Luca beslist om geen ijsmaker te worden omdat hij liever gedichten leest tot groot ongenoegen van zijn familie. Heel veel mooie zinnen in dit boek en stukjes poëzie. In dit boek vond ik mijn gedicht voor op het kaartje van mijn toekomstige zoon.
Maar het gaat ook over familie en hun banden.

Door dit boek kreeg ik ook constant zin in ijs, maar dat kan ook door het hete weer geweest zijn.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten