en andere verhalen van Roos Ouweland las ik vandaag uit.
Het boekje stond in onze caravan. Zowat kortverhalen.
Zo herkenbaar dat ik eigenlijk mezelf herkende in zowat elk stukje !! Ongelooflijk. Wat lijken ouders allemaal toch op elkaar of is het toch alleen maar op Roos. Ik kan me niet voorstellen dat alle ouders zulke gevoelens hebben als Roos. Maar ik dus wel. Ik maakte gelijkaardige dingen mee en dacht/denk vaak dezelfde dingen.
Voor mij dus een superboekje. Ik las het op één dag uit. Het zijn dan ook niet veel bladzijden. 120 ofzo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten