Mooi boek met een verrassend positief einde.
Het boek leest triest, zwaar. Af en toe was er bij mij ergernis over de domheid.
In dit boek gaat het hoofdpersonage ook terug in haar verleden.
Ze wou het perfect doen, ze wou het licht zien. Ze verloor haar moeder tijdens haar puberjaren.
Probeert in haar volwassen leven haar moeder te leren kennen, maar begrijpt het plaatje niet.
Vlucht weg na een dramatische gebeurtenis en laat zich leiden door haar zintuigen. Ze moet uiteindelijk terug.
Ze ontdekt dat er overal sores is.
Vaak wanneer ik boeken lees trek ik er eigen lessen of waardheden of dingen uit.
Zoals: dat je altijd opnieuw kan beginnen als je dat zou willen (maar het is wel zo dat veel mensen bang zijn en het wel willen, maar nooit doen of uiteindelijk terug gaan).
En dat je ver kunt gaan in iets, maar dat er altijd een einde aan komt. Hoe dan ook !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten