van Stefan Brijs las ik uit in de herfstvakantie.
De titel is al heel mooi, maar ook het boek zelf is zeker de moeite waard om te lezen.
Het speelt zich af op Curaçao. Het verhaal wordt verteld door broeder Daniël en gaat over Roy en Max en het eiland . Eerst krijgt broeder Daniël de zoon van een taxi chauffeur in de klas die zijn zoon op school afzet in de coolste auto van het eiland. Een jongen die slim is en onderwijzer wil worden en alle kansen krijgt (met veel hulp van de broeder) . Om meer te worden dan zijn vader ooit was, maar de vader wil gewoon dat hij ook taxi chauffeur wordt. Hij is conservatief in zowat alles.
Het leven is onvoorspelbaar. Je hebt het niet echt in de hand en wordt bepaald door zowel familiale omstandigheden als karakter als je vrienden als de omgeving waarin je leeft.
Uiteindelijk wordt de zoon ook gewoon taxichauffeur en doet hij alles om zijn eigen zoon een andere toekomst te bieden.
Helaas wordt die meegesleurd door de nieuwe tijd. En de ouders begrijpen er niets van.
Herkenbaar boek over goed en kwaad, teleurstellingen , generatiekloven en dingen niet in de hand hebben.
Ik vond het een ontroerend aangrijpend boek en ik ben blij dat ik het gelezen heb.
Sommige boeken kunnen erg indruk maken op iemand en dit boek is er zo één.
Je beseft hoe je eigenlijk niets echt in de hand hebt.
Het heeft het ook makkelijker voor mezelf gemaakt om sommige dingen gewoon te aanvaarden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten