donderdag 23 april 2015

The Walking dead: TV reeks

Ik ben verslingerd aan de graphic novels van Robert Kirkman. Momenteel lees ik het zeventiende deel in het Engels. I Love It.
Dit is voor mij een ontdekking.

Ik ben ook de Tv reeks beginnen bekijken.
Wij hebben geen digitale TV of Netflix of whatever, maar een simpele draagbare DVD speler en daar kijk ik op.

Seizoen één of twee heb ik gezien en ik moest even geduld hebben voor seizoen drie.
Die ik deze week beginnen kijken ben.

In het boek had ik het al gelezen. Lori gaat dood.
Zwangere Lori en vrouw van het hoofdpersonage en moeder van het enige kind dat meespeelt in de serie gaat dood.
In het boek gaat ze dood in een vuurgevecht en wordt ze nadien opgegeten.
Gruwelijk en het is natuurlijk niet echt.
Maar toen ik het boek las was dit toch een domper.
Neen. Lori mocht niet dood gaan en ook de baby ging dood in het boek.
Vreselijk.
Ik kon dagenlang niet meer lezen, maar ben dan toch maar herbegonnen.

Ook in de TV reeks gaat Lori dus dood, maar blijft de baby wel leven. Is dit minder gruwelijk?
Natuurlijk niet.
Na het zien van episode vier in seizoen drie heb ik dikke tranen met tuiten gehuild (zelfs meer dan dan na de Red Wedding in Game of the Thrones!).
Niet alleen is deze episode vier heel spannend en gaat Lori dood.

Ook de reactie van de medepersonages is aangrijpend.
Maggie met de baby in haar armen, Carl, Daryll, maar vooral Rick. Die zo sterke man die de groep bijeenhoudt, de leider die alle beslissingen neemt, die hen door al die verschrikkingen heen lijdt stort in, ...
Ik ben blij dat de Tv makers dit einde realistisch maakte. Rick stort in.
Hij is plots niet meer sterk.

Ik heb geweend.

Dus het is een goede reeks.

Het is niet alleen over zombies.
Het is een reeks over zoveel meer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten