Station Elf

Door Emily St. John Mandel.

Opnieuw een boek over het einde van de beschaving, maar ik krijg er niet genoeg van.

Ik vind mezelf wel een beetje pervers dat ik dit soort boeken graag lees.
Maar het is iets waarvan ik echt denk dat het weleens zou kunnen gebeuren in de nabije toekomst.
Niet dat ik bang ben, maar nu we weer in een winter zitten die eerder een lente is denk ik dat de aarde aan het veranderen is. Dat gevoel heb ik het laatste jaar steeds sterker.

Maar het boek dus gaat over een griepvirus die zowat 99 % van de aardbewoners dood. Van zodra men ziek wordt ben je binnen de 24 uur dood.
Een paar dagen later valt alles stil. Geen vliegtuigen meer, geen elektriciteit, geen gsmbereik, geen internet, ...
Ik vraag me soms weleens af hoe dat zou zijn en probeer me dat dan voor te stellen.
Voorlopig ben ik nog niet gaan hamsteren.

Het verhaal gaat vooral over Kirsten die ongeveer acht jaar was toen dit gebeurde en toen meespeelde in een toneelstuk van Shakespeare met een bekende acteur. Die sterft de avond van de griepuitbraak op het toneel. Ze zag haar ouders nooit meer terug en moest samen met haar broer zien te overleven. Uiteindelijk blijft ze actrice bij een rondtrekkend orkest en gaan ze langs dorpen waar mensen proberen te overleven zonder elektriciteit, telefoons, stromend water, enzovoorts. Een gevaarlijk leven want overal loert gevaar.

Ook hier geen zombies :-), maar ook weer overeenkomsten met The Walking Dead. The Walking dead serie is begonnen met graphic novels (of comics)in 2003 door Robert Kirkman. En was een zeer groot succes. Later pas kwam de TV serie.
Sommige auteurs zijn duidelijk ook fan :-). The Walking dead is trouwens nu ook begonnen met boeken en uiteraard wil ik die ook allemaal lezen.

De overeenkomsten?
Dat mensen veroordeelt zijn tot elkaar en een soort van familie volgen. Een profeet met meerdere vrouwen, jagen op herten, gescheiden raken van je groep, boogschutters, mensen die je ontvallen, het dodelijke griepvirus zelf, ...

Een spannend boek. Dat wel en de moeite waard weer om te lezen voor wie van dit soort boeken houdt. Een vervolg zal misschien niet uitblijven.

Ik probeer ondertussen dit soort boeken af te wisselen met wat ander soort boeken.

De leesmicrobe heeft me trouwens weer aardig te pakken :-).