Hé. Dit had mijn column kunnen zijn !

Soms lees je een column of blog die zo verschrikkelijk herkenbaar is en dan bedenk ik dat de mens toch niet zo heel verschillend is.
Oké. Ja. Ieder mens is uniek en geen twee zijn dezelfde, maar wat lijken veel mensen toch heel erg op elkaar soms.

Zo las ik afgelopen weekend in mijn krant de column van Liesbet De Weder. Een moeder, burger en aardbewoner stond erbij. En ja. Zou zullen er zich wel veel kunnen omschrijven.

Maar dan schreef ze dus een hele brief en die brief was zo wat precies wat IK zelf had kunnen neerpennen. Exact hetzelfde dus. Op een paar dingen na. De brief/opinie kan je even nalezen in De Standaard van 5/12.

Wie hem daar niet kan lezen of gelezen heeft in de krant.
Het ging er vooral om dat we eigenlijk al zoveel zelf gedaan hadden voor het klimaat en dat we niet weten of het soms nog zin heeft want dat we amper een minister wakker geschud krijgen.

Om het in mijn eigen woorden neer te pennen en heel kort dan.

Ik probeer te minderen met auto rijden en ben verhuisd naar een kleiner huis dat veel zuiniger is qua verbruik met zonnepanelen. De elektriciteit komt van Ecopower en Lampiris is onze andere verdeler.
Ik eet niet zoveel vlees en ben lid van het voedselteam.
Mijn koffie is (meestal)biologisch, ik eet zoveel mogelijk biologisch en ik koop vaak tweedehandskledij.
Ik zaag op mijn kinderen wanneer ze deuren laten openstaan of de verwarming te hoog draaien.
Ik spaar bij Triodos.
Ik ga niet meer op vakantie met het vliegtuig al wil ik zo graag naar Gran Canaria.
Ik hergebruik enveloppen en lijstjes te maken en geef gebruikt papier aan de kinderen om op te tekenen.
Ik ga nooit in bad.
Ik lees boeken over consuminderen, zuinig zijn, teken petities enzovoorts.

Maar zolang ministers geld en economische belangen boven het klimaat stellen.
Het slechtste nieuws ever was toch wel het open houden van de twee kerncentrales. Ik kreeg er tranen van woede van in mijn ogen !

Wat moet ik nog doen?
Mij erbij neerleggen dat het nu eenmaal zo is?
Ik weet het niet meer.

Stukje bovenaan grotendeels overgenomen van Liesbet De Weder, maar enigszins in mijn eigen verwoordingen.