Ik besloot opnieuw naar de bib te gaan.
In de eerste plaats om graphic novels uit te lenen, maar toen besloot ik ter plekke dat ik opnieuw het eerste boek met de auteur wiens naam begint met de A te lezen en dan de B en dan de C.
Net zoals een tijd terug want dan lees je gewoon echt boeken die je anders nooit zou lezen.
Dat eerste boek was er dit keer één van David Abbott en zijn debuutroman De kleinzoon.
Een boek dat ik zelf nooit zou kiezen.
Het personage is verplicht op pensioen gestuurd en dus rond de 60-65 . Zijn werk is altijd zijn leven geweest en daar draaide zoveel rond. Hij had ook gewoon een heel erg fijn leven.
Maar na zijn pensionering gaat het compleet mis. Zijn vrouw en hij gaan uit elkaar, hij ziet zijn zoon bijna niet meer en hij krijgt ook nog een stalker achter zich aan.
Hij weet het allemaal niet zo goed meer en lijkt zijn leven door te ploeteren.
Hij voelt zich mis begrepen.
Het boek gaat over verlies, verzoening, vergeving, boosheid.
Ik vind het boek erg goed. Het leest vlotjes en je kunt je goed in de personages verplaatsen.
Bij deze mag ik ook puntje 19 doorstrepen. Namelijk: lees eens een boek met een 65+personage.
Hij is dan wel ietske jonger dan die 65 in het boek, maar de onderwerpen zijn er wel naar.
Mijn volgende boek zal een thriller zijn denk ik. Nog even rondneuzen in mijn boekenkast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten