Bart Eeckhout schreef weer een ontroerende en heel herkenbare column.
Nu hij een dochter heeft ontsnapt hij niet aan roze ook al is zij nog piepklein.
Zelf hield ik bij mijn eerste drie dochters het roze ver op afstand. Geen roze voor mijn meiden. Bah.
Eén dochter vroeg uiteindelijk zelf om roze muren. Ik schat dat ze toen een jaar of 4-5 was.
En negen jaar na de derde dochter kreeg ik nog een vierde dochter en gek genoeg had ik toen een enorme drang naar roze.
Na de drie dochters had ik namelijk drie hevige jongens gekregen die geen spatje roze droegen en de helft van de kleerkast van ons Lies werd herschapen toen in roze. Ik kon er echt niet aan weerstaan.
Eindelijk nog een meisje en nu mocht roze wel.
Al pas ik voorlopig nog wel op met grootse roze toestanden zoals Mega Mindy pakken. En ze draagt ook vaak groen en blauw en geel. Maar nog steeds ook veel roze. Ondertussen is de kleine prinses bijna drie.
Ik schrik er trouwens niet voor terug om ook voor de kleuterjongens af en toe iets rozigs te kopen, maar naar school kan dat echt niet aan want het klopt: daar geldt de regel. ROZE is voor meisjes. Punt uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten