over de familie Kooiman. Gisteren uitgelezen.
Boeken over grote gezinnen interesseren me omdat ik zelf een groot gezin heb.
In dit boek kreeg ieder kind de kans om iets te zeggen over dat grote gezin. Uiteraard was de ervaring bij iedereen anders. De ene was al positiever dan de andere.
Wat ik goed vond was dat het niet alleen ging over hoe fijn zo een groot gezin wel zou zijn. Het ging ook over rivaliteit, spanningen, een strenge vader, frustratie, ...
Het is een eerlijk portret over deze familie.
Een fragment uit het boek:
Gezinnen zijn bedoeld om
uit elkaar te vallen...
Zoals Obelix als baby in
de koperen ketel met toverdrank viel,
wat zijn verdere leven bepaalde,
zo viel ik als baby in een grote
groepsdynamiek...
(dit ontroerde me wel)
Het boek deed me ook een beetje nadenken over hoe wij het soms 'aanpakken' en of dat dan de 'goede' manier is. Al doet iedereen maar zijn best (gewoon).
Ik zal eens zien of ik dit boek ergens kan vinden, wil het ook wel lezen.
BeantwoordenVerwijderenNog even over een eerder boek. Het boek van Hannah Yakin (Jardena, dagboek uit Jerusalem) heeft ze opgedragen aan haar zusje Alexandra Terlouw. Die heeft nu net een boek uitgegeven over haar oorlogsherinneringen ( de man van Tsinegolde). Ik heb het nog niet gelezen, stata al wel op mijn verlanglijstje.
Henriette